Η περίπτωση, ωστόσο, του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου εξακολουθεί να υπάρχει στη μεταγραφική επικαιρότητα της ομάδας, καθώς το καλοκαίρι είναι σχεδόν βέβαιο ότι ανεξαρτήτως με την αγορά του Πάρντο, ο Ολυμπιακός θα πάει και για έναν ακόμη τερματοφύλακα πρώτης γραμμής. Την πρώτη εμφάνιση του Κωνσταντόπουλου στο ελληνικό πρωτάθλημα την είχα παρακολουθήσει από κοντά, την άνοιξη του 97. Τότε που ήταν ακόμη... Δημητράκης και δεν είχε γίνει Dimis. Στα 19 του χρόνια είχε μπει στα βαθιά, σε αγώνα της Καλαμάτας με τον Ολυμπιακό, σε μία περίοδο που οι ερυθρόλευκοι περνούσαν σαν σίφουνας από τις επαρχιακές έδρες στο δρόμο για τον άνετο τίτλο τους.
Θυμάμαι ένα τρακαρισμένο παιδάκι, ψηλόλιγνο, με εμφανή απειρία και πολλά λάθη. Ο Ολυμπιακός είχε βάλει 4 γκολ, με τον Κωνσταντόπουλο να μην μπορεί να αντιδράσει καθόλου σε αυτή τη μία από τις 4-5 εμφανίσεις του στο ελληνικό πρωτάθλημα προτού ξενιτευτεί.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και ο Κωνσταντόπουλος μεταμορφώθηκε με τη δουλειά και τις πολλες συμμετοχές του στις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας, σε έναν ογκόλιθο της εστίας και σε έναν από τους κορυφαίους (αυτή τη στιγμή μάλλον τον καλύτερο) Έλληνες τερματοφύλακες. Επιστρέφοντας στην πατρίδα κάνει ένα σπουδαίο πρωτάθλημα στην Κέρκυρα και είναι πλέον στις επιλογές του Φερνάντο Σάντος για την Εθνική ομάδα.
Πρόκειται αναμφίβολα για έναν έτοιμο γκολκίπερ ώστε να πάει στο μεγάλο βήμα της καριέρας του. Είναι πολύ σταθερός στον αέρα, είναι εξαιρετικός στις επεμβάσεις χαμηλά (όπως φάνηκε στο σουτ του Ριέρα), είναι... φοβιστικός στις εξόδους, έχει πολύ δυνατό βολέ, ξέρει και μπάλα με τα πόδια. Σοβαρά μειονεκτήματα δεν δείχνει να έχει.
Η ένσταση που υπάρχει σε πολλούς (ίσως και μέσα στον Ολυμπιακό) είναι η ηλικία του, καθώς το καλοκαίρι θα είναι ήδη 32,5 ετών. Πράγματι θα ήταν προτιμότερο (εφόσον αποφασίσει οριστικά η ομάδα να εμπιστευτεί πολυετή προοπτική βασικού στον Πάρντο) να είναι ο άλλος γκολκίπερ της πιο μικρός. Από την άλλη, ποιός μπορεί να ξεχάσει ότι ο Νικοπολίδης ήρθε στον Ολυμπιακό στα 33,5 χρόνια του (το καλοκαίρι του 2004), πρόλαβε να σαρώσει τους τίτλους και παίζει ακόμα στην ομάδα!
Υπάρχει ακόμη πολύς χρόνος για τις οριστικές αποφάσεις, αλλά πράγματι αυτή τη στιγμή ένα δίδυμο Πάρντο-Κωνσταντόπουλου μοιάζει εμπιστοσύνης και επιπέδου Ολυμπιακού.
Υ.Γ. Εάν ο Σταθόπουλος είχε ακυρώσει το γκολ του Μίσελ σε ματς με τον Ολυμπιακό, ο Άρης και ο Κόντης θα είχαν κηρύξει επανάσταση! Και εάν ο Χαβίτο είχε ισοφαρίσει στο τέλος, με το σουτ που έβγαλε ο Τζόρβας, στον Άρη θα τον κατηγορούσαν ότι έπαιξε για τον Ολυμπιακό! Δεν βγάζεις άκρη... (Ή, μάλλον, βγάζεις πλέον πολύ εύκολα άκρη).
Θυμάμαι ένα τρακαρισμένο παιδάκι, ψηλόλιγνο, με εμφανή απειρία και πολλά λάθη. Ο Ολυμπιακός είχε βάλει 4 γκολ, με τον Κωνσταντόπουλο να μην μπορεί να αντιδράσει καθόλου σε αυτή τη μία από τις 4-5 εμφανίσεις του στο ελληνικό πρωτάθλημα προτού ξενιτευτεί.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και ο Κωνσταντόπουλος μεταμορφώθηκε με τη δουλειά και τις πολλες συμμετοχές του στις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας, σε έναν ογκόλιθο της εστίας και σε έναν από τους κορυφαίους (αυτή τη στιγμή μάλλον τον καλύτερο) Έλληνες τερματοφύλακες. Επιστρέφοντας στην πατρίδα κάνει ένα σπουδαίο πρωτάθλημα στην Κέρκυρα και είναι πλέον στις επιλογές του Φερνάντο Σάντος για την Εθνική ομάδα.
Πρόκειται αναμφίβολα για έναν έτοιμο γκολκίπερ ώστε να πάει στο μεγάλο βήμα της καριέρας του. Είναι πολύ σταθερός στον αέρα, είναι εξαιρετικός στις επεμβάσεις χαμηλά (όπως φάνηκε στο σουτ του Ριέρα), είναι... φοβιστικός στις εξόδους, έχει πολύ δυνατό βολέ, ξέρει και μπάλα με τα πόδια. Σοβαρά μειονεκτήματα δεν δείχνει να έχει.
Η ένσταση που υπάρχει σε πολλούς (ίσως και μέσα στον Ολυμπιακό) είναι η ηλικία του, καθώς το καλοκαίρι θα είναι ήδη 32,5 ετών. Πράγματι θα ήταν προτιμότερο (εφόσον αποφασίσει οριστικά η ομάδα να εμπιστευτεί πολυετή προοπτική βασικού στον Πάρντο) να είναι ο άλλος γκολκίπερ της πιο μικρός. Από την άλλη, ποιός μπορεί να ξεχάσει ότι ο Νικοπολίδης ήρθε στον Ολυμπιακό στα 33,5 χρόνια του (το καλοκαίρι του 2004), πρόλαβε να σαρώσει τους τίτλους και παίζει ακόμα στην ομάδα!
Υπάρχει ακόμη πολύς χρόνος για τις οριστικές αποφάσεις, αλλά πράγματι αυτή τη στιγμή ένα δίδυμο Πάρντο-Κωνσταντόπουλου μοιάζει εμπιστοσύνης και επιπέδου Ολυμπιακού.
Υ.Γ. Εάν ο Σταθόπουλος είχε ακυρώσει το γκολ του Μίσελ σε ματς με τον Ολυμπιακό, ο Άρης και ο Κόντης θα είχαν κηρύξει επανάσταση! Και εάν ο Χαβίτο είχε ισοφαρίσει στο τέλος, με το σουτ που έβγαλε ο Τζόρβας, στον Άρη θα τον κατηγορούσαν ότι έπαιξε για τον Ολυμπιακό! Δεν βγάζεις άκρη... (Ή, μάλλον, βγάζεις πλέον πολύ εύκολα άκρη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου